Би улсын хойд болон өмнөд хэсгээр байнга аялдаг.
Аяллын галт тэргэнд би үргэлж галт тэрэгний цонхны дэргэд суугаад цонхны гаднах үзэмжийг харах дуртай. Эх орны уудам талбайд хааяа сүрлэн малгай өмссөн, газар тариалан эрхэлж буй фермерүүдийн дүр төрх гялалзаж харагддаг.
Эдгээр гялгар сүрлэн малгай бол аяллын хамгийн үзэсгэлэнтэй газар нутаг гэдгийг би мэднэ.
Тэр фермер ах дүүсийн толгой дээрх сүрлэн малгайг харах бүртээ би тайлбарлахын аргагүй хөдөлгөөн мэдэрдэг. Би бага байхдаа төрөлх хотынхоо үзэсгэлэнт талбайд олон удаа сүрлэн малгай өмсдөг байсан.
2001 оны 8-р сард би Нанчан хотод болсон 8-р сарын 1-ний бослогын дурсгалын танхимыг үзэхээр очсон юм. Үзэсгэлэнгийн танхимын хоёр давхрын зүүн буланд нэгэн цагт үстэй хар сүрлэн малгай өмссөн хэд хэдэн алба хаагчид байдаг. Эдгээр сүрлэн малгай чимээгүйхэн надад эзнийхээ хувьсгалд үнэнч байсныг нь хэлж өгдөг.
Эдгээр танил сүрлэн малгайг хараад би маш их цочирдсон. Учир нь үүнээс өмнө би сүрлэн малгай болон Хятадын хувьсгалын хоорондын хамаарлын талаар хэзээ ч бодож байгаагүй.
Эдгээр сүрлэн малгай надад Хятадын хувьсгалын түүхийг санагдуулж байна.
Гуравдугаар сарын урт замд хэдэн улаан армийн сүрлэн малгай өмссөн цэрэг Сяньжян голтой тулалдаж, Жинша голыг гаталж, Людин гүүрийг эзлэн авч, цасан уулыг гаталж, хэдэн сүрлэн малгайг хохирогчдоос хохирогчдын толгой хүртэл авч, хувьсгалт аялалын шинэ шатанд гарав.
Энэхүү нийтлэг бөгөөд ер бусын сүрэл малгай нь Хятадын хувьсгалын түүхийн хүч чадал, зузааныг нэмж, үзэсгэлэнтэй байгалийн үзэмжийг бий болгож, Урт маршийн солонго шиг гялалзсан өнгө аяс болсон юм!
Өнөө үед сүрлэн малгайг хамгийн их хэрэглэдэг хүмүүс бол мэдээж фермерүүд, тэнгэр өөд нуруугаа харуулан шаварлаг хөрстэй тулгарч буй хүмүүс юм. Тэд өргөн уудам газар нутагт шаргуу ажиллаж, итгэл найдварыг тариалж, эх орныхоо бүтээн байгуулалтыг дэмжих материаллаг суурийг хурааж авдаг. Мөн тэдэнд бага зэрэг сэрүүн мэдрэмж төрүүлж чадна, энэ бол сүрлэн малгай юм.
Мөн сүрлэн малгайг дурдах нь аавыг минь дурдахтай адил юм.
Аав маань өнгөрсөн зууны 1950-иад оны үед жирийн л нэг сурагч байсан. Сургуулиа төгсөөд гурван футын өндөр тавцан дээр гарч, залуу насаа шохойгоор бичдэг байв.
Гэвч тэр онцгой жилүүдэд аав маань индэр дээр гарах эрхээ хасуулсан тул хуучин сүрлэн малгайгаа өмсөөд, төрөлх хотынхоо талбайд шаргуу ажиллахаар явсан.
Тухайн үед ээж маань аавыгаа амжихгүй байх вий гэж санаа зовж байсан. Аав нь үргэлж инээмсэглэн, сүрлэн малгайгаа гартаа барин сэгсрэн: “Миний өвөг дээдэс ирээдүйд сүрлэн малгай өмсдөг байсан, одоо би ч бас сүрлэн малгай өмсдөг, амьдралд хэцүү зүйл гэж байдаггүй. Түүнээс гадна бүх зүйл сайхан болно гэдэгт би итгэлтэй байна” гэж хэлдэг байв.
Мэдээж аав маань ариун дагшин дээр дахин суухад удалгүй л тэр мөчөөс хойш аавын маань ангид үргэлж сүрлэн малгайны тухай сэдэв гардаг болсон.
Одоо, тэтгэвэрт гарсныхаа дараа аав маань гадуур гарах болгондоо сүрлэн малгай өмсдөг болсон. Гэртээ буцаж ирээд, сүрлэн малгайгаа ханандаа өлгөхөөсөө өмнө тоосыг нь үргэлж арчиж хаядаг.
Нийтэлсэн цаг: 2022 оны 9-р сарын 15
