Би эх орныхоо хойд, өмнөд нутгаар байнга аялдаг.
Аяны галт тэргэнд явахдаа би үргэлж галт тэрэгний цонхны дэргэд суугаад цонхны гаднах үзэсгэлэнт байдлыг харан суух дуртай.Эх орныхоо тэр уудам тал дээр үе үе дэрлэн малгай өмссөн хатуу тариаланчдын дүр төрх харагдана.
Эдгээр гялалзсан сүрэл малгай бол аялалын хамгийн үзэсгэлэнтэй газар гэдгийг би мэднэ.
Тэр тариачин ах нарын толгой дээрх саравчтай малгайг харах болгонд би нэг л тайлагдашгүй хөдөлгөөнийг мэдэрдэг.Би багадаа төрөлх нутгийнхаа сайхан хээр талд олон удаа малгай өмсдөг байлаа.
2001 оны 8-р сард би Наньчан дахь 8-р сарын 1-ний бослогын дурсгалын танхимыг үзэхээр очсон.Үзэсгэлэнгийн танхимын хоёрдугаар давхрын зүүн буланд нэгэн цагт үсээ зассан хар сүрэл малгай өмссөн хэд хэдэн алагдсан хүмүүс байдаг.Эзнийхээ хувьсгалд үнэнч байдгийг энэ сүрлэн малгайнууд чимээгүйхэн хэлж байна.
Эдгээр танил сүрэл малгайг хараад миний сэтгэл маш их цочирдов.Учир нь би үүнээс өмнө дэрлэн малгай болон Хятадын хувьсгалын хоорондын хамаарлыг огт авч үзэж байгаагүй.
Эдгээр сүрэл малгай надад Хятадын хувьсгалын түүхийг санагдуулдаг.
Гуравдугаар сарын урт замд хэчнээн улаан армийн дайчин малгай өмсөн Шяньжян мөрөнд тулалдаж, Жинша голыг гаталж, Лүдингийн гүүрийг булаан авч, цаст уулыг гаталж, хохирогчдоос хохирогчдын толгой хүртэл хэчнээн сүрэл малгайтай явж, морины замд гарав. хувьсгалт аялалын шинэ үе.
Энэ бол Хятадын хувьсгалын түүхийн хүч чадал, зузааныг нэмж, байгалийн үзэсгэлэнт шугам болж, Урт маршаар гялалзсан солонго болсон энэхүү энгийн бөгөөд ер бусын сүрэл малгай юм!
Одоо бол дэрлэн малгайг хамгийн их хэрэглэдэг хүмүүс бол мэдээж тариаланчид, нуруугаа тэнгэрт тултал лесстэй нүүр тулсан хүмүүс.Өргөн уудам газар нутагтаа зүтгэж, итгэл найдвар суулгаж, эх орны бүтээн байгуулалтыг дэмжих материаллаг суурийг хурааж байна.Мөн тэдэнд сэрүүн ул мөр илгээж болно, сүрэл малгай юм.
Мөн дэрлэн малгайг дурдахад аавыгаа дурдмаар байна.
Манай аав өнгөрсөн зууны 1950-иад оны жирийн нэгэн оюутан байсан.Сургуулиас гараад гурван фут тавцан дээр гарч залуу насаа шохойгоор бичжээ.
Гэвч тэр онцгой он жилүүдэд аавд маань шагналын тавцанд гарах эрхийг хассан.Ингээд хуучин саравчтай малгайгаа өмсөж, нутгийнхаа тариалангийн талбайд очиж шаргуу хөдөлмөрлөв.
Тэр үед ээж аавыгаа амжихгүй гэж санаа зовж байсан.Аав нь дандаа инээж, гартаа саравчтай малгайгаа сэгсэрнэ: “Өвөг дээдэс минь ирэхээр саравч өмсдөг байсан, одоо би ч бас малгай өмсдөг, амьдралд хатуу гэж байхгүй.Түүнээс гадна бүх зүйл сайхан болно гэдэгт би итгэлтэй байна."
Мэдээжийн хэрэг, аав минь дахин ариун тавцанд гарахад удалгүй.Тэр цагаас хойш аавын ангид дандаа дэрлэн малгайны тухай сэдэв гардаг болсон.
Одоо тэтгэвэрт гарсан хойноо аав маань гадуур явах болгондоо дэрс малгай өмсдөг.Гэртээ буцаж ирснийхээ дараа хананд өлгөхөөсөө өмнө саравчтай малгайныхаа тоосыг гөвдөг.
Шуудангийн цаг: 2022 оны 9-р сарын 15